FERKET.COM

Eindelijk…na kweetalniethoeveel jaren proberen zijn we dan toch van de grond geraakt. Er was altijd iets dat tegenzat: timing, weer, wind…maar nu zat alles mee. Vertrek aan de MontBlanc tunnel om 8h30, gids Brice ff oppikken en dan door de tunnel naar Courmayeur Italië. Vlak aan de uitgang van de tunnel is de helihaven. Er stond nog één ander groepje te wachten, maar wij waren toch de eerste die mochten gaan. Gids Brice legt uit wat “the drill” is…en hop…vietnamgewijs , hoofd in kas naar de heli.

Meteen gedropt op 3.500m bovenop een maagdelijke gletscher. Geen spoor te zien. We blijven wel 5m links-en-rechts van zijn spoor omdat er behoorlijk wat crevassen zijn. En de afdaling? Niet echt steil maar fun tot aan de rand van een bevroren meer voor de tweede pickup. We wachten een twintigtal minuutjes in een steeds aanwakkerende wind. De tweede drop begint onzeker te worden. Over de radio horen we een groep die vertrokken is in de buurt van onze tweede dropspot (een 3000m hoge noorderwand) klagen over de sneeuw die “soufflée” is door de harde wind. Niks poedersneeuw dus….Maar daar hebben wij dan een goede gids (Brice) voor, die zegt dat ie wel nog iets zal vinden.

De heli komt ons toch nog oppikken en we merken meteen dat de vlucht aanzienlijk ruwer is…flink wat heen-en-weer geschud. Boven aan de rand van de kam waar we worden afgezet laat Brice de heli links en rechts hooveren , turend naar de kwaliteit van de sneeuw in de couloirs. Eens de goede couloir gevonden (beschut van de wind, zonder streepjes op de sneeuwkorst die de soufflée aangeven) wijst ie de piloot een plaatsje om te landen. In de ondertussen tot stormwind aangewakkerde vlagen) zet ie de heli neer op een smalle richel, enkel balancerend op de achterste ski van de heli… Iedereen eruit, en meteen duikt de heli met een rotvaart weer de vallei in.

We stappen nu een 50-meter over de richel van de bergkam, terwijl de gids tracht de juiste couloir te vinden. Daar aangekomen blijft ie zeker een 5-tal minuten in de steile drop staren…Wat ons absoluut gerust stelde (not). Andere hints dat we best moesten opletten: de gids geeft zijn walkietalkie aan Tomas, met de boodschap dat als er een lawine is dat hij dan toch de basis kan verwittigen…tof, tof.

Tomas en Kwinten volgen de gids in de couloir (een voor een). Wanner ik drop, staat iedereen te wijzen dat ik de andere kant moest en tot onder moest doorvlammen…tof…als eerste er doorgaan.

Sneeuw was er super, afdaling leuk. Na de eerste helft had de gids nog een leuk steil “couloirke” op het menu staan. Zelfde procedure, eerst staan kijken, walkie-talkie aan kwinten geven en off he goes. De couloir was steil, maar van mindere sneeuwkwaliteit. Daarna de weg terug naar de helibase boarden…wat wegjes en padjes door het skigebied. Verder nog gegegeten in La maison Felippo.en dan weer naar de superchalet in Chamonix…bubblen in het zonnetje.

Was Nice!

Snel wat foto’s van de Helidrop van gisteren in een flickr-set gegooid.

Verslag bij lees verder…