FERKET.COM

– Surfen: Nog geen enkel land gezien wat zo surfgek is. Surfen is daar te vergelijken met voetbal hier. Je land en ziet meteen in de aankomsthal billboards van Billabong/RipCurl/Quicksilver ipv van de standaard Nokia/Samsonite/Telco’s.
Vaak ligt een goede surfspot ver uit de buurt van standaard accomodaties en kan je amper een surfboard huren. Wij zaten nu recht op het strand  met een heel goede beachbreak die behoorlijk stevig kon zijn (filmpje) en je kan er om de 50 meter een plank huren van een indonesische strandventer voor geen geld.
Ik heb er wat lesjes genomen omdat je niet meteen boven rif wil gaan surfen. Het kwam er dus op neer dat , aangezien ik zowat de enige “gevorderde” was, ik alleen met een eigen indo-gids de leuke plekken kon ontdekken die voor een beginner als mij wel te surfen waren :8 dagen goed gesurft, met gevolg dat mijn armen er zowat afliggen van het uitzwemmen met die golven!
Sommige breaks zijn rondduit levensgevaarlijk.
Neem bv Uluwatu: een prachtig uitzicht (pano’s) van boven op een rots waarvan de golven best te doen zijn. Je gaat naar het strand via een speciale doorgang tussen de rotsen . Aan de boardrepairshop kan je zien dat die golven best wat schade berokkenen omdat ze nogal zeer snel zijn en breken boven een messcherp rif. Je kan dagelijks de gebroken boards en de geschaafde ruggen/hoofden/benen tellen.Je kan natuurlijk achteraf daar je voor geen geld laten masseren of in de plaatselijke beach/rots cafÈ (Warungs) je boardje ophangen aan de daar voorziene houders en een biertje (bintang) of vers fruitsapje achteroverslaan.Schitterende sfeer!
Andere breaks liggen dan weer aan tempels (filmpje), wat een mooi effect geeft …of Dreamland, een break in een kleine baai met een paar logies en warungs

– Binnenland: rustiger en de vulkaanachtige  bergstreken zijn iets koeler en best mooi (pano) . En de rijstvelden niet vergeten natuurlijk (pano

Minder:
– nogal erg warm en vochtig.
– veel volk. Dat eiland (en vooral het zuiden) begint een beetje uit zijn voegen te barsten qua populatie en toerisme. De bevolking is verdubbeld op 10 jaar tijd en iemand heeft die allemaal een brommerke gegeven…
– …en vandaar dat het verkeer daar een absolute chaos is.
– ver: heenreis 33 uur onderweg met een tussenstop van 8h in Kuala Lumpur

Verkeersgewijs zijn er vier gradaties:
1:voetganger = opgejaagd wild
2:Fietser = iemand die levensmoe is
3: Brommerke= king of the road. Iedereen rijdt er met een honda astrea supra (en 4 vitessen automatiekske van 100cc) en de wat “coolere” moto’s zijn de Honda Tigers 2000 (200cc CB-type) (http://www.aseanmoto.com/Honda-Indo.htm). Je zit er nooit alleen op, op z’n minst met twee, maar de met vader/moeder/kinderen of de chauffeur/gigantisch grote lading (bv gekleurde kuikens?!? )combinatie zijn het populairst. Voorbijsteken doe je best langs links of rechts, maakt nie uit,  als je het maar wild claxonerend doet en met een complete doodsverachting. Voorrang is ook weer van links of rechts, hangt er van af wie het meeste lef heeft.  
4: Auto: is eigenlijk ondergeschikt aan het brommerke, omdat die overal voorbij wordt gestoken. Is eigenlijk ook te breed voor het verkeer daar. Normale situatie is dus ook: fietser links, oud brommerke ernaast, auto/taxi, nieuwer brommerke, brommerke(tiger)…en op de andere rijstrook idem.
Ze rijden er ook nog eens links ook, wat alles nog complexer maakt. Dit filmpje maakt alles duidelijk natuurlijk.
We hebben er voor twee dagen een ottoke gehuurd en ik denk dat ik meteen een jaar van mijn leven kwijt ben.

Laat het nu maar sneeuwen 😉